Toen ik nog kind was, keek ik graag toe hoe mijn papa
in ons tuinhuis aan zijn werkbank van alles kon maken. Door toe te kijken en mee te mogen helpen heb ik veel geleerd en zijn geduld en precisiewerk heb ik gelukkig geërfd. Ook leerde hij me geen angst te hebben om iets te proberen: fouten horen er nu eenmaal bij en zijn er om van te leren. Dank je papa, dikke kus!
Als tiener keek ik stiekem op naar mijn grote nicht die mooi kon tekenen. Haar gezicht-met hoed-tekening opgemaakt met alleen maar puntjes van fijne zwarte stift kan ik me nu nog helder voor de geest halen. Dat was voor mij een echt wauwmoment (ik ben benieuwd of ze dit eigenlijk zelf beseft?) Ook was ik stiekem jaloers op haar eigen bureau dat vol lag met stiften en kleurpotloden, latten en passers.
Blij als ik was toen ik
zelf kunstschool mocht volgen ;-)
Naast de teken, zaag- en timmerliefde is de passie voor kaartjes maken begonnen toen ik Elke Verschooten heb ontmoet op een beurs. Door haar is bij mij de kriebel pas echt begonnen voor de creaties met de wenskaarten. Bij deze een welgemeende dank-je-wel aan Elke van Crafts & Things.
http://elke-verschooten.blogspot.be
En op de begrafenis van Geert heb ik eens zo duidelijk beseft dat je je passie moet leven. Wacht niet op later. Als je gedreven bent in iets, beleef het dan ten volle en laat geen kans onbenut!
And last but not least: onze vriend Rigo. Hij inspireert me door wie hij was en hoe hij in het leven stond. Just be who you are...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten