En mijn adventskrans is ook bijna af. Met de handige hulp van mijn papa (hij heeft de door mij gesprokkelde takken in evenlange stukjes gezaagd) heb ik mijn hersenspinseltje kunnen creëren. De basis is een keramiek theelichthouder die we ooit als huwelijkscadeau hebben gekregen van een nicht van mij. Daarrond heb ik de houten stokjes gedrapeerd. Eerst heb ik de stokjes wel aan elkaar gebonden met ijzerdraad, want uit zichzelf bleven de stokjes niet staan natuurlijk. Volgens mijn dochter moest er nog wat 'groen' aan, vandaar de sparrentakjes. Dat maakt het ook wel echter natuurlijk. En nu kunnen we dus ook gezellig aftellen tot Kerstmis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten